“Bruxelles bruxellait” zong Jacques Brel meer dan een halve eeuw geleden. Vandaag de dag is de hoofdstad nog steeds mooi, vrolijk en bruisend. Maar hoe lang nog? Het gewest zit in ademnood, verlamd door een eindeloze politieke impasse, toenemend drugsgeweld en een zorgwekkende verarming. Als sociale partners - werkgevers en werknemers samen - hebben we vorige week de noodklok geluid. De politieke impasse bedreigt niet alleen de stabiliteit en de sociaaleconomische ontwikkeling van de hoofdstad, maar legt ook een hypotheek op de toekomst. Brussel kan niet langer blijven stilstaan.
Daarom willen wij – CEO en Algemeen Secretaris van Beci en Voorzitter en Algemeen Secretaris van ABVV-Brussel – de informateurs interpelleren over de belangrijkste uitdagingen waar Brussel voor staat en de oplossingen die wij gezamenlijk voorstellen opdat Brussel zou blijven bruisen.
Een vreedzame omgeving voor bewoners, werknemers en bedrijven
Gezellige handelsbuurten die ooit zo bruisend waren, lijden onder drugstrafiek en bendes.
Deze veiligheidssituatie heeft ernstige gevolgen: voor bedrijven en overheidsdiensten, die de stijgende veiligheidskosten moeten dragen; voor werknemers, toeristen en pendelaars, die zich niet meer veilig voelen als ze onderweg zijn; en vooral voor de bewoners van deze wijken, die er dagelijks onder lijden; en tot slot voor alle Brusselaars, wier levenskwaliteit bedreigd is.
Wij, de sociale partners, zeggen het al lang: als Brussel geen veilige omgeving kan bieden, vluchten werknemers en bewoners weg. Een gewest waar mensen bang zijn om de metro te nemen of laat thuis te komen, is nefast voor zijn sociaaleconomische dynamiek en welvaart.
De federale regering heeft een taskforce aangekondigd. Maar zonder echte coördinatie met de Brusselse uitvoerende macht riskeert dit initiatief puur politiek te blijven: een pleister op een houten been.
Maar een optimaal veiligheidsbeleid volstaat niet om tot een vreedzame omgeving te komen. Alle spelers in het gewest - politici, werkgeversvertegenwoordigers en werknemersvertegenwoordigers – moeten ook tot een beter gezamenlijk overleg komen. Daarom pleiten we voor een nieuw sociaaleconomisch akkoord tussen de drie partijen, waarin de gedeelde prioriteiten van de sociale partners vertegenwoordigd in Brupartners worden opgenomen.
We willen ook samenwerken met alle publieke en private actoren om de industrie in Brussel nieuw leven in te blazen, via een beleid dat meer ruimte geeft aan industriële activiteiten en met een aangepast mobiliteits- en logistiek beleid. Een industrie die verbonden is met de stad en haar inwoners, die sociale vooruitgang combineert met respect voor het milieu.
We moeten ook de Shifting Economy-strategie verderzetten, om massaler te investeren in de klimaattransitie en bedrijven te stimuleren die een positieve sociale en milieu-impact hebben, terwijl we het beleid ter ondersteuning van onderzoek en innovatie verder ontwikkelen ten gunste van de bedrijven, de werknemers en de Brusselaars.
In het licht van de door de federale regering aangekondigde maatregelen inzake werkloosheid en langdurige ziekte, moeten we ook het werkgelegenheids- en opleidingsbeleid herzien om de toegang tot werk voor alle Brusselaars te verbeteren en om wie jammer genoeg zijn baan verliest sneller en doeltreffender te ondersteunen. Er moet ook bijzonder aandacht gaan naar de fundamentele problematieken van discriminatie en diversiteit op de arbeidsmarkt, de strijd tegen zwartwerk en sociale dumping, willen we de Brusselaars alle kansen bieden om een kwaliteitsjob te vinden.
Op het vlak van huisvesting moet Brussel, naast het evalueren en bestendigen van de Renolution-strategie, een renovatie- en bouwbeleid voeren zodat alle inwoners kunnen genieten van degelijke, kwaliteitsvolle huisvesting tegen een betaalbare prijs. Daartoe moeten onder meer de vergunningsprocedures worden versneld en vereenvoudigd.
De begroting
Brussel verkeert ook financieel in zwaar weer. De gewestschuld blijft groeien, Belfius verlaagt drastisch zijn kredietlijn en de ratingbureaus houden de situatie nauwlettend in de gaten. Zonder stabiele regering en zonder strategische visie zullen de leenkosten waarschijnlijk de pan uit rijzen. Met welke gevolgen? Minder investeringen en blinde besparingen op sociaal en economisch vlak.
Deze malaise heeft niet alleen gevolgen voor de overheidsfinanciën en de overheidsdiensten, maar ook voor de bedrijven die het gewest draaiende houden. Werkgevers zien het kapitaal opdrogen dat ze nodig hebben om te groeien, terwijl werknemers lijden onder een klimaat van onzekerheid dat hun banen en inkomen ondermijnt.
De noodzakelijke sociale beleidsmaatregelen en diensten voor de inwoners van Brussel kunnen niet meer gegarandeerd worden. We moeten dus dringend voorzien in de nodige financiële middelen voor de sociaaleconomische ontwikkeling van het gewest, door zowel aan de uitgaven- als aan de ontvangstenzijde te werken, met behoud van de economische dynamiek en het sociaal beleid.
Werken aan de attractiviteit
Brussel moet zijn titel van Europese hoofdstad waarmaken: multicultureel, dynamisch, levendig, innovatief en veilig. Het Gewest heeft een regering nodig die haar lot weer in eigen handen neemt, en waar bewoners, ondernemers, toeristen en werknemers zich in alle vertrouwen verplaatsen.
Als er niet snel actie wordt ondernomen, oogt de toekomst van Brussel somber. Dit is niet alleen een bedreiging voor de bedrijven, die moeite zullen hebben om de werknemers en de investeringen aan te trekken die ze nodig hebben om te groeien, maar ook voor de werknemers en inwoners van Brussel, die behoefte hebben aan solide vooruitzichten in een omgeving waar het goed wonen en werken is.
Brussel moet blijven bruisen – gisteren, vandaag en nog lang na morgen!
Jean-Michel Cappoen, Voorzitter ABVV Brussel
Florence Lepoivre, Algemeen secretaris ABVV Brussel
Thierry Geerts, CEO van Beci
Lisa Isnard, Algemeen secretaris Beci
Perscontacten:
Beci: Maïlys Charlier Zenari
+32 484 86 28 06
ABVV Brussel: Annaïk de Voghel
+32 472 71 99 31